تاکنون در مورد مسئولیتهای مشترک طراحان UX و نقش های متنوعی که ممکن است طراحان UX داشته باشند، یاد گرفته اید. اما مانند بسیاری از افراد، طراحان UX نیز به تنهایی کار نمیکنند. آنها در تیمهای چندرشتهای شامل طراحان، مهندسان، محققان، راهبران محصولات یا مدیران برنامهها مشغول به فعالیتند. یکی از چالشها، تعامل با همتیمیها در تیمهای چندرشتهای است. در این مطالعه نحوه کار این تیمهای چندرشتهای برای ساخت یک محصول را بررسی خواهیم کرد.
تصور کنید که در حال کار روی برنامهای برای سفارش غذا هستید. شما و تیمتان میخواهید ویژگی جدیدی به محصول اضافه کنید تا رستورانهایی که وعدههای غذایی بدون آلرژن ارائه میدهند، به کاربران نشان داده شود. راهبر محصول برای تعیین محدوده پروژه تصمیم میگیرد، محقق UX سعی میکند سطح اعتماد کاربر را هم درباره اطلاعات مربوط به مواد آلرژی زا و هم به خود برنامه بررسی کند. طراح تعاملی روند سفارشگذاری را مشخص میکند، بعنوان مثال تعیین میکند غذاهای بدون آلرژن چگونه در فیلتر جستجو قرار گیرند. سپس طراح بصری به این فکر میکند که چگونه یافتن غذاهای بدون آلرژن را در محصول برای کاربران آسان کند. این طراحان UX وایرفریم و نمونههای اولیه را جهت نمایش اینکه تجربه کاربری چگونه خواهد بود، ایجاد میکنند.
مهندسان براساس این وایرفریمها و نمونههای اولیه، محصول را خلق میکنند و روشهایی به رستورانها ارائه میدهند تا هرکدام گزینههای غذای بدون آلرژن خود را به اطلاعات محصول اضافه کنند. همانطور که ممکن است متوجه شده باشید، همکاری طراحان UX با مهندسان مهم است، زیرا مهندسان محصول نهایی را میسازند. این همکاری در طی کل مراحل اتفاق میافتد.
فرصتهای زیادی برای طراحان UX و مهندسان جهت ارائه بازخورد به یکدیگر وجود دارد تا تغییرات را همگام با هم اعمال کنند و این پیچیدگیهایی را باعث میشود. اینجاست که مدیر برنامه برای اطمینان از برقراری ارتباط صحیح و به موقع در سراسر تیم وارد عمل میشود، بنابراین روند ساخت برنامههای کاربردی از ابتدا تا انتها به روانی پیش میرود. هر تیم و عضو تیم وظیفه متفاوتی برای تکمیل دارند، اما در نهایت هدف همه آنها یکی است: ساخت محصولی کارا، مفید، عادلانه و لذت بخش برای کاربران و کسب و کارها. در آینده، ما درمورد انواع شرکتهایی که طراحان UX در آنها کار میکنند بحث خواهیم کرد. فکر میکنم از اینکه چقدر گزینه پیش رو دارید تعجب خواهید کرد.