کتاب فوقالعادهای در مورد طراحی رابطهای کاربری بر این اساس که افراد را به فکر کردن بیشازحد دچار نکند وجود دارد، بانام «Do not Make Me Think» از استیو کراگ
مغز تنها میتواند مقدار کمی اطلاعات را بهصورت آگاهانه پردازش کند. (برآورد شده است که شما هر ثانیه 40 میلیارد اطلاعات را دریافت میکنید، اما تنها 40 مورد از آنها خود را به قسمت خودآگاه مغز میرسانند.) اشتباهی که طراحان گاهی اوقات انجام میدهند این است که اطلاعات زیادی را در یکزمان ارائه میکنند.
افشای گامبهگام به معنای این است که تنها اطلاعاتی را به افراد نشان دهید که در آن لحظه نیاز دارند.
تصاویری که در ادامه میآیند نشاندهنده یک افشای گامبهگام از وبسایت MailChimp به آدرس www.mailchimp.com است. بهجای آنکه در صفحه اول آنچه شما میتوانید با سرویس انجام دهید را بهطور کامل توصیف کند، تنها یک لیست و یک تصویر برای هر فعالیت وجود دارد (شکل 27.1). هنگامیکه افراد بر روی یکی از فعالیتها کلیک میکنند، اطلاعات بیشتری کسب میکنند (شکل 27.2) و سپس آنها میتوانند برای جزئیات بیشتر به سطح بعدی برسند (شکل 27.3). با دادن اطلاعات کم در هر بار، مخاطب را آشفته نمیکنید و درعینحال نیازهای افراد مختلف را برآورده میکنید؛ برخی ممکن است مایل به یک بررسی اجمالی باشند، درحالیکه دیگران به دنبال جزئیات کامل هستند.
افشای گامبهگام نیازمند چندین کلیک دارد. ممکن است شنیده باشید که گفتهشده است که وبسایتها باید تعداد کلیکهایی را که افراد برای به دست آوردن اطلاعات دقیق به آنها نیاز دارند، به حداقل برسانند. ولی تعداد کلیکها مهم نیست، در حقیقت افراد خیلی مایل هستند چندین بار کلیک کنند، حتی درصورتیکه مقدار مناسبی اطلاعات را در هر کلیک دریافت کنند، متوجه نمیشوند که در حال کلیک کردن هستند تا آنها را در مسیری هدایت کند. بر اساس افشای گامبهگام طراحی کنید؛ کلیکها را نشمارید.
افشای گامبهگام یک روش عالی است، اما فرض میکند که شما میدانید که اکثر افراد در بیشتر اوقات چه میخواهند. اگر در این زمینه تحقیقاتی انجام ندهید، طراحی شما میتواند به یک سایت یا برنامه خستهکننده منتهی شود، زیرا اکثر افراد مجبور هستند زمان زیادی را صرف جستجوی اطلاعات موردنظر خود کنند. افشای گامبهگام تنها زمانی کار میکند که شما میدانید بیشتر افراد در هر قسمت از مسیر چه چیزی را جستجو میکنند.
کتاب فوقالعادهای در مورد طراحی رابطهای کاربری بر این اساس که افراد را به فکر کردن بیشازحد دچار نکند وجود دارد، بانام «Do not Make Me Think» از استیو کراگ
این اصطلاح افشای گامبهگام اولین بار توسط کلر مورداستفاده قرار گرفت. کلر استاد طراحی آموزشی است و در اوایل دهه 1980 با یک مدل طراحی آموزشی به نام توجه، ارتباط، اعتماد و رضایت (ARCS) موردتوجه قرار گرفت. افشای گامبهگام بخشی از مدل ARCS است: تنها اطلاعاتی را به یادگیرنده نشان بده که در آن لحظه نیاز دارد.