میشل وول (2010) فهمید که مؤثرترین راه برای جلوگیری از تأخیر در آینده این است که خودتان را برای تأخیری که درگذشته انجام دادهاید ببخشید.
هرروز صبح که کامپیوتر خود را روشن میکنید، اول ایمیل خود را بازکرده، بعد به سراغ فیسبوک رفته و در ادامه برای اطلاع از وضعیت هوا به سایت weather.com میروید یا به هر روشی که مختص خودتان است عمل میکنید. کارهایی را که هرروز انجام میدهید، یک عادت محسوب میشود. چرا برای انجام هرروزه این وظایف یکسان ترغیب میشوید؟ چقدر طول کشید که این وظایف به عادت تبدیل شوند؟ چقدر طول میکشد تا این عادت را به چیز دیگری تبدیل کنید؟
فیلیپا لالی (۲۰۱۰) اخیراً در مورد نحوه و مدتزمانی که برای شکلگیری عادت طول میکشد پژوهشهایی انجام داده است. او از افراد خواست یک رفتار خوردن، نوشیدن و یا فعالیتی دیگر را انتخاب کرده و به مدت ۱۲ هفته هرروز انجام دهند. علاوه بر این شرکتکنندگان مجبور بودند هرروز آنلاین شده و یک شاخص خود اظهاری عادت را تکمیل کنند تا انجام یا عدم انجام این رفتارها ثبت گردد.
میانگین زمان شکلگیری یک عادت، ۶۶ روز طول کشید، اما این رقم واقعاً قابلتعمیم نبود، چون طیف گستردهای وجود داشت. این زمان برای برخی افراد و رفتارها، ۱۸ روز بود؛ اما بسته به فرد و رفتار تا ۲۵۴ روز نیز طول کشید تا رفتاری به یک عادت خودکار تبدیل شود. این زمان خیلی طولانیتر از زمانی بود که قبلاً ذکرشده بود. لالی متوجه شد میزان رفتار خودکار افراد از همان ابتدا سیر صعودی داشته و بعد از رسیدن به نقطه اوج، ثابت میماند: شکل رفتار افراد بهصورت منحنی مجانب است (شکل 60.1).
هرچه رفتاری پیچیدهتر باشد، زمان بیشتری برای تبدیل به عادت نیاز دارد (که موضوع عجیبی نیست). برای شرکتکنندگانی که عادت ورزش را انتخاب کردند، زمان خودکار کردن این رفتار نسبت به افرادی که خوردن میوه در وعده نهار را به یک عادت جدید تبدیل میکردند 1.5 برابر بیشتر بود.
لالی به این نتیجه رسید که فراموشی یکی از روزها، تأثیر قابلتوجهی بر مدتزمان شکلگیری عادت ندارد؛ اما اگر تعداد روزها زیاد شود یا چند روز پشت سر هم این اتفاق بیفتد، تأثیرگذار است و شکلگیری عادت را آهسته میکند. جای تعجب نیست که هر چه افراد باانگیزهتر باشند، سریعتر به نقطه خودکار میرسند؛ و از دست دادن یک روز نمیتواند موجب تأخیر در شکلگیری عادت شود.
میشل وول (2010) فهمید که مؤثرترین راه برای جلوگیری از تأخیر در آینده این است که خودتان را برای تأخیری که درگذشته انجام دادهاید ببخشید.
اگر میخواهید که افراد کار بزرگی انجام دهند باید در ابتدا از آنها بخواهید کارهای مرتبط و کوچک را انجام دهند. این موضوع شخصیت آنها را تغییر داده و دریچهای به کارهای بزرگتر برایشان باز میکند. وقتی افراد به کاری عادت میکنند، اساساً در حال ایجاد یک تعهد جدید هستند. در ابتدا یک کار کوچک برای آنها انتخاب کنید و بعد عادت و تعهدی بزرگتر برایشان ایجاد کنید.