آیا برای ورود به دانشگاه در آزمون کنکور شرکت کرده‌اید؟ چند نفر در جلسه آزمون حضور داشتند؟ آیا تعداد آن‌ها اهمیتی دارد؟ پژوهش‌های استفان گارسیا و آویشالوم تور (۲۰۰۹) نشان می‌دهد که شاید این موضوع از اهمیت زیادی برخوردار باشد. آن‌ها اول نمرات آزمون کنکور مناطقی را مورد مقایسه قراردادند که بیشترین و کمترین تعداد شرکت‌کننده را در آزمون داشتند. بعد برای کنترل بودجه آموزشی در آن منطقه و عوامل دیگر، معدل این نمرات را حساب کردند. دانش‌آموزانی که تعداد آن‌ها در آزمون کنکور کمتر بود نمرات بالاتری آوردند. فرضیه گارسيا و تور این است که وقتی تعداد رقبا کمتر است شما شاید ناخودآگاه احساس می‌کنید که می‌توانید رتبه اول را بیاورید پس بیشتر تلاش می‌کنید. درنتیجه وقتی تعداد افراد بیشتر است، ارزیابی موقعیت فعلی‌تان سخت شده و انگیزه کمتری برای رتبه اول خواهید داشت. به این موضوع «تأثیر تعداد» گفته می‌شود.
گارسیا و تور تصمیم گرفتند تئوری خود را در آزمایشگاه بررسی کنند. از دانش آموزان خواستند یک امتحان کوتاه بدهند و آن را با بیشترین سرعت و دقت ممكن تکمیل کنند. به آن‌ها گفته شد که به ۲۰٪ افراد برتر ۵ دلار داده می‌شود. به گروه اول گفتند که آن‌ها در حال رقابت با ۱۰ نفر و به گروه دوم گفتند که در حال رقابت با ۱۰۰ نفر هستند. شرکت‌کنندگان گروه اول این آزمون را با سرعتی به‌مراتب بالاتر از گروه دوم انجام دادند چراکه گروه اول با علم به اینکه با تعداد کمتری رقابت می‌کنند انگیزه بیشتری داشتند. نکته جالب این است که درواقع هیچ‌کس در اتاق همراه آن‌ها نبود و فقط به آن‌ها گفته‌شده بود که افراد دیگری هم مشغول آزمون هستند.