چند بار در روز صدای خنده دیگران را می‌شنوید؟ خنده همه‌جا وجود دارد تا حدی که حتی به چرایی و چگونگی آن فکر نمی‌کنید.
خیلی کمتر ازآنچه که فکر می‌کنید در مورد خنده تحقیق‌شده است، اما معدود افرادی هم وقت خود را به این موضوع اختصاص داده‌اند. روبرت پروین یکی از معدود دانشمندان علوم اعصاب است که به مطالعه خنده پرداخته است. او به این نتیجه رسید که خنده یک رفتار غریزی بوده (اکتسابی نیست) و منجر به ایجاد پیوند اجتماعی می‌شود.
پروین (۲۰۱۱) ساعات زیادی را صرف مشاهده زمان و علت خنده افراد کرد. او و گروهش ۱۲۰۰ نفر را که هم‌زمان در مکان‌های مختلفی می‌خندیدند، بررسی کردند و در مورد جنسیت، موقعیت، گوینده، شنونده، و موضوع خنده یادداشت‌هایی برداشتند. در اینجا خلاصه‌ای از یافته‌های آنها ذکرشده است:
دایانا سوزامینیت (۲۰۱۰) و گروهش به بررسی ۲ نوع خنده ناشی از غلغلک و خنده ناشی از منابع دیگر پرداختند. آنها از افراد خواستند که به صدای ضبط‌شده خنده افراد که در اثر غلغلک و موارد دیگر بود گوش کنند. وقتی افراد به صدای خنده معمولی که در اثر غلغلک نبود گوش کردند فعالیت‌هایی در قشر قدامی میانی مغز آنها نشان داده شد. این منطقه معمولاً با پردازش اجتماعی و عاطفی در ارتباط است و وقتی به صدای خنده که در اثر غلغلک بود گوش کردند، علاوه بر فعالیت‌هایی در همان بخش مغز، فعالیت‌هایی نیز در قشر شنوایی ثانویه دیده شد. صدای خنده ناشی از غلغلک متفاوت بود.
محققان فکر می‌کنند که شاید خنده در حیوانات در اثر واکنشی مثل واکنش به لمس شروع‌شده باشد و سپس در طول زمان در حیوانات و گونه‌های مختلف متفاوت شده است.
فقط افراد نیستند که می‌خندند. شامپانزه‌ها نیز یکدیگر را غلغلک داده و حتی زمانی که شامپانزه دیگری وانمود می‌کند که آنها را غلغلک می‌دهد می‌خندند. جاک پنکسپ موش‌هایی را که با غلغلک او می‌خندیدند موردمطالعه قرارداد. می‌توانید ویدئوی مربوط به غلغلک موش‌ها توسط جان پنکسپ را در یوتیوب ببینید.