پژوهشهای جدی زیادی در مورد رابطه اعتماد و طراحی وبسایت وجود ندارد. باوجود نظرات متعدد، دادههای واقعی زیادی وجود ندارد. تحقيق اليزابت سیلنس (۲۰۰۴) و همکارانش، دادههای محکمی را حداقل در مورد وبسایتهای سلامتی ارائه کرده است.
سیلنس بررسی کرد که افراد چطور تصمیم میگیرند که به کدام وبسایت سلامتی اعتماد کنند و آیا به آن وبسایت اعتماد میکنند یا خیر. شرکتکنندگان این تحقیق، همه بیمارانی با فشارخون بالابودند. (سیلنس در تحقیق قبلی از موضوع یائسگی استفاده کرد و به نتایج مشابه رسید) . در این تحقیق افراد برای یافتن اطلاعات مربوط به فشارخون بالا از وبسایتها استفاده میکردند.
وقتی شرکتکنندگان در تحقیق یک وبسایت سلامتی را به دلیل قابلاعتماد نبودن کنار میگذاشتند، ۸۳ درصد از نظراتشان به عوامل
طراحی مانند اولین برداشت ناخوشایند از ظاهر و احساس، نویگیشن ضعیف، رنگ، سایز متن و یا نام وبسایت ارتباط داشت.
وقتی شرکتکنندگان از ویژگیهایی میگفتند که به تصمیم آنها برای قابلاعتماد بودن یک وب مرتبط بود، ۷۴٪ آنها بجای عوامل طراحی، به محتوای سایت اشاره داشتند. آنها سایتهای متعلق به سازمانهای شناختهشده و مورداحترام، و سایتهایی که از طرف کارشناسان پزشکی سفارش میشد را ترجیح میدادند چراکه اطلاعاتشان خاص آنها بود و احساس میکردند که برای افرادی مانند آنها نوشتهشده است.
اگر میخواهید بدانید چه کسی شادترین فرد است باید ببینید چه کسی بیشترین حس اعتماد را دارد. اریک واینر برای کتاب جغرافیای شادمانی (۲۰۰۹) در دنیا سفر کرد تا بررسی کند کدام کشورها شادترین افراد رادارند و چرا. در اینجا برخی از یافتهها و نوشتههای او ذکرشده است:
جالب است که در میان تمام متغیرها، بهترین پیشگوی شادی، اعتماد افراد است (بهعنوانمثال، اعتماد به کشور و دولت).