افراد اکثر تصمیمات خود را به صورت ناخودآگاه می گیرند
به فکر خرید یک تلویزیون هستید. تحقیق میکنید که چه تلویزیونی بخرید و بعد آنرا به صورت آنلاین می خرید. چه عواملی در این فرایند تصمیم گیری دخالت داشتند؟ این فرایند شاید با نظر شما فرق داشته باشد. در کتاب نورو وب دیزاین: چه عاملی افراد را مجبور به کلیک می کند؟ توضیح دادم که افراد دوست دارند فکر کنند قبل از تصمیم گیری، همه عوامل مرتبط را با دقت و منطقی سنجیده اند. در مورد تلویزیون، سایزی که برای اتاق شما مناسب است، برندی که طبق مطالعات شما معتبرترین است، آیا الان بهترین زمان خرید تلویزیون است یا خیر و غیره را در نظر گرفته اید. شما آگاهانه به تمام این عوامل فکر کرده اید اما پژوهش ها مربوط به تصمیم گیری نشان می دهد که تصمیم واقعی شما اساسا به صورت ناخودآگاه گرفته شده است.
تصمیم گیری ناخودآگاه شامل عواملی مانند:
افراد دیگر تصمیم دارند چه چیزی بخرند: «می بینم که یک تلویزیون خاص، نظرات و رتبه بالایی در این وب سایت دارد».
چه چیزی با شخصیت (مسئولیت) شما سازگار است: «من از آن افرادی هستم که همیشه آخرین و جدیدترین تکنولوژی را دارم».
آیا می توانید با این خرید، هرگونه تعهد و یا بدهی اجتماعی را پرداخت کنید (مقابل به مثل) : «برادرم در تمام طول سال از من خواست که برای تماشای بازیها به منزلش بروم. فکر میکنم وقتش رسیده آنها را برای تماشای بازی به منزل خودم دعوت کنم پس بهتر است حداقل تلویزیونی به خوبی او بخرم».
ترس از دست دادن: «این تلویزیون حراج شده و اگر الان آنرا نخرم، شاید قیمتش بالا برود و نتوانم برای یک مدت طولانی تلویزیون بخرم».
نیازها، انگیزه ها و ترس های خاص شما.
ناخودآگاه به معنای غیرمنطقی و یا بد نیست
بسیاری از پردازش های ذهنی و تصمیم گیری های ما ناخودآگاه است اما این بمعنای غیرمنطقی، ناقص یا بد بودن آن نیست. ما با مقدار قابل توجهی از داده ها مواجه هستیم (در هر ثانیه میلیونها قطعه داده وارد مغز می شود) و ذهن خودآگاه ما نمی تواند همه آنها را پردازش کند. ذهن ناخودآگاه برای پردازش اکثر داده ها تکامل یافته و با توجه به دستورالعملها و قوانین کلی که بیشتر مواقع به نفع ماست، برای ما تصمیم گیری می کند. این موضوع منشا اعتماد به غریزه است که اکثر اوقات کار می کند.