اگر شما علاقه‌مند به خواندن مقالات بیشتری در مورد نوع فونت، تایپوگرافی و خوانایی هستید، از این سایت عالی استفاده کنید:
http://www.alexpoole.info/academic/literaturereview.html
15 تشخیص الگو به افراد کمک می‌کند که حروف را در قلم (فونت)های مختلف شناسایی کنند
سال‌هاست افراد در مورد اینکه کدام قلم بهتر، زیباتر و خواناتر است، اختلاف‌نظر دارند و نمونه بارز آن در مورد استفاده از دو نوع قلم «گوشه‌دار» و «بدون گوشه» وجود دارد. بعضی استدلال می‌کنند که قلم‌های بدون گوشه چون ساده هستند؛ به‌راحتی قابل‌خواندن هستند. دیگران ادعا می‌کنند که قلم‌های گوشه‌دار به‌راحتی قابل‌خواندن هستند چون گوشه‌ها به سمت حرف بعدی چشم را هدایت می‌کنند. در حقیقت، تحقیقات مختلف هیچ تفاوت و ترجیحی در فهم و یا سرعت خواندن فونت‌های گوشه‌دار و بدون گوشه، نشان نمی‌دهد.
چگونه است که شما می‌توانید تمام علامت‌های موجود در شکل 15.1 را به‌عنوان حرف A تشخیص دهید؟
شما تمام نسخه‌های حرف A را از حفظ نیستید؛ در عوض، یک الگوی ذهنی ازآنچه A به نظر می‌رسد برای خود ساخته‌اید. وقتی چیزی شبیه به آن می‌بینید، مغز شما این الگوی ذهنی را تشخیص می‌دهد. (برای اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی تشخیص اشکال، بحث تئوری نمادهای هندسی در فصل «افراد چگونه می‌بینند» را ببینید.)
طراحان از قلم‌ها برای خلق فضای روحی، نام تجاری یا تولید ارتباط استفاده می‌کنند. برخی از خانواده‌های قلم، دوره زمانی (قدیمی در مقابل مدرن) را به خاطر می‌آورند، درحالی‌که دسته دیگر، رسمی بودن و یا فانتزی بودن را بیان می‌کنند. بااین‌حال قلم انتخابی شما تا زمانی که آن‌قدر تزئینی نباشد که خوانایی آن دشوار شود، تفاوت چندانی نمی‌کند. بااین‌حال طراحی برخی از فونت‌ها با توانایی مغز برای تشخیص الگوهای نوشتاری تداخل می‌کنند.
شکل 15.2 قلم‌های مختلف تزئینی را نشان می‌دهد. اولین فونت به‌راحتی قابل‌خواندن است. خواندن قلم‌های دیگر به‌تدریج سخت‌تر می‌شوند. ساختار این قلم‌ها باعث می‌شوند که مغز به‌سختی بتواند الگوهای حروف را تشخیص دهد.
اگر خوانایی قلم سخت باشد، متن معنای خود را از دست خواهد داد
هیونجین آهنگ و نوربرت شوارتز (2008) کاغذی حاوی دستورالعملی در مورد نحوه یک تمرین ورزشی به افراد دادند. اگر در نوشتار دستورالعمل‌ها از یک فونت خوانا استفاده‌شده بود، افراد میزان زمان لازم برای انجام تمرین ورزشی را به‌طور متوسط حدود هشت دقیقه تخمین می‌زدند و آن را تمرینی دشوار نمی‌دانستند. همچنین مایل بودند که این تمرین را به تمرینات روزانه خود اضافه کنند؛ اما وقتی دستورالعمل را با یک فونت بیش‌ازحد تزئینی چاپ کردند و به افرادی دیگر دادند، تخمین افراد برای انجام این تمرین تقریباً دو برابر قبل بود (15 دقیقه) و افراد تمرین را عملی دشوار حساب می‌کردند (شکل 15.3) و نیز کمتر مایل بودند که این را در برنامه خود قرار دهند.
