فرض کنید در روز تعطیل برای پیاده‌روی در خیابان موردعلاقه‌تان بیرون رفته‌اید و با مغازه‌هایی برخورد می‌کنید که عرضه‌کننده پوشاک هستند. آیا می‌ایستد و چیزی می‌خرید؟ آیا به خرید پوشاک علاقه‌مندید؟ آیا خریدن یا دوست داشتن لباس جدید با عبارت روی شیشه مغازه ارتباطی دارد؟ ظاهراً همین‌طور است.
کسی موگیلنر و جنیفر آکر (۲۰۰۹) از دانشکده تحصیلات تکمیلی کسب‌وکار استنفورد یکسری آزمایش انجام دادند تا ببینند آیا اشاره به زمان یا پول می‌تواند بر افرادی که برای خرید توقف کرده‌اند تأثیر بگذارد، حاضرند چقدر پرداخت کنند و چقدر از محصولی که خریده‌اند راضی هستند. آن‌ها ۵ آزمایش انجام دادند.
تحقیق اول خرید پوشاک بود که توضیح داده شد. گاهی اوقات تبلیغی بر روی شیشه نصب است که می‌گوید: «تا زمان هست، از لباس‌های مناسب فصل تابستان دیدن کنید». این علامت حاوی شرط «زمان» است. گاهی اوقات می‌گوید: «با خرج مبلغی ناچیز، از خرید خود در حراج لذت ببرید» (شرط پول) و گاهی می‌گوید: «از فروشگاه ما خرید کنید» (شرط کنترل).
به‌طورکلی ۳۹۱ نفر با پای پیاده و یا با دوچرخه از جلوی فروشگاه عرضه‌کننده پوشاک عبور کردند. افرادی که برای خرید ایستادند در محدوده سنی ۵۰-۱۴ سال و با جنسیت و مشاغل مختلف بودند. مشتریان می‌توانستند برای هر قطعه لباس بین 1 تا 3 دلار پرداخت کنند که انتخاب قیمت با مشتری بود. این محققان عنوان کردند که قیمت بالاتر به این دلیل بود که مشتری می‌توانست از رنگ‌بندی انتخاب کند. مشتریان بعد از خرید پوشاک، یک نظرسنجی را تکمیل کردند.
وقتی تبلیغ به زمان اشاره می‌کرد تعداد بیشتری برای خرید از مغازه می‌ایستادند (۱۴٪). درواقع تعداد افراد خریدار در موقع اشاره به زمان دو برابر تعدادی بود که تبلیغ مربوط به پول بود (۷٪). علاوه بر این پولی که مشتریان در موقع شرط زمان برای خرید پرداخت کردند (میانگین ۲٫۵۰ دلار) در مقایسه با شرط پول (میانگین ۱٫۳۸ دلار) بیشتر بود. جالب است که شرط کنترل (عدم وجود شرط زمان و شرط پول) حد وسط را داشت هم در تعداد افرادی که برای خرید توقف می‌کردند و هم میانگین قیمت؛ به‌عبارت‌دیگر، ذکر زمان منجر به بیشترین مشتری و پول بیشتر شد، ذکر پول منجر به کمترین میزان مشتری و پول کمتر شد و عدم ذکر محدودیت زمان و پرداختی، نیز باعث شد تعداد مشتری و میزان پول در حد واسط دو مورد قبل قرار گیرد. زمانی که مشتری نظرسنجی رضایت را تکمیل کرد نیز همین موضوع صدق می‌کرد.
محققان به این فرضیه رسیدند که با استفاده از زمان در پیام تبلیغاتی خود، منجر به ایجاد ارتباط شخصی می‌شوید که در مقایسه بازمانی که از تبلیغات مبتنی بر تخفیف استفاده می‌کنید بیشتر است. آن‌ها بجای آزمایش‌های میدانی، برای بررسی این ایده، ۴ آزمایش در آزمایشگاه انجام دادند تا ببینند پیام‌هایی با قید زمان و پول چطور بر نظر افراد در مورد خرید آی‌پاد، لپ‌تاپ، شلوار جین و اتومبیل تأثیر می‌گذارد.
در پایان همه آزمون‌ها، محققان به این نتیجه رسیدند درصورتی‌که ارتباط شخصی وجود داشته باشد، افراد تمایل بیشتری برای خرید و خرج پول بیشتر دارند و از خرید خود بیشتر راضی هستند. در اغلب موارد این ارتباط شخصی بجای پول، بازمان برقرار می‌شود. این ایده مطرح است که ذكر زمان‌بر تجربه شما با یک محصول تأکید کرده و این طرز فکر در مورد تجربه، موجب ایجاد ارتباط شخصی می‌شود.
بااین‌حال، برای محصولات خاص (مانند شلوار مارک‌دار یا ماشین‌های لوکس) یا برای مصرف‌کنندگان خاص (که برای ارزش دارایی خود بیشتر از تجربه ارزش قائل‌اند) جهت تأکید بر ارتباط شخصی بجای زمان، از ذکر پول استفاده می‌شود. این افراد در اقلیت هستند، اما وجود دارند.